ΦΑΙΔΩΝ H ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ - ΠΛΑΤΩΝ

Ο «Φαίδων» ανήκει στην κατηγορία των λεγομένων «αφηγηματικών» διαλόγων του Πλάτωνος. Σ' αυτόν, ένας από τους φίλους του Σωκράτους διηγείται τα όσα συζητήθηκαν προ της θανατικής εκτελέσεως του μεγάλου δασκάλου μέσα στην φυλακή. Αυτός είναι ο Φαίδων, με το όνομα του οποίου τιτλοφορείται ο διάλογος.


Η αφήγησις γίνεται στον Φλιούντα, η επιλογή του οποίου δεν είναι τυχαία. Από αυτήν, κατά τον Παυσανία (ΙΙ. 13) καταγόταν ο πρόγονος του Πυθαγόρου Ίππασος και για τον λόγο αυτό ο τόπος αυτός είχε καθιερωθή για την συγκέντρωσι των Πυθαγορείων, οι οποίοι πρώτοι εξέτασαν τα σχετικά με την αθανασία της ψυχής, που είναι και θέμα του διαλόγου αυτού.

Η επιχειρηματολογία του Σωκράτους σε γενικές γραμμές είναι η εξής: Κάθε στοιχείο γίνεται κατανοητό από το αντίθετον αυτού, όπως λ.χ. ο ύπνος από την αγρυπνία και το ψύχος από την θερμότητα και αντιστρόφως, έτσι και ο θάνατος από την ζωή. Σύμφωνα δε με την εναλλαγή των αντιθέτων, από τον θάνατο θα προέλθη η αναγέννησις. Άρα ο θάνατος του σώματος δεν καταστρέφει την ψυχή, αντίθετα, αυτή επιζή διερχομένη από μία σειρά ζωών και θανάτων.

Ακόμη, η σύλληψις των εννοιών της ωραιότητος, της ισότητος κλπ. δεν είναι παρά ανάμνησις, η οποία δεν έχει σχέσι με μια οποιαδήποτε περίοδο της γήϊνης ζωής μας, αλλά της εξωγήϊνης, κατά την διάρκεια της οποίας η ψυχή μας απέκτησε τις απόλυτες αυτές αξίες νοητικώς και τις διαπιστώνει δια των αισθήσεων κατά την περίοδο της εγκόσμιας ζωής.

Η ψυχή λοιπόν έχει την δική της ανεξάρτητη από το σώμα ζωή, η οποία προϋπήρξε αυτού.

Με αυτά και άλλα επιχειρήματα ο Σωκράτης υποστηρίζει την αθανασία της ψυχής.

Ο διάλογος συνεχίζεται με θέσεις και αντιθέσεις, για να καταλήξη στο συμπέρασμα ότι η ψυχή όχι μόνον είναι αθάνατη, αλλά και άφθαρτη.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)


Εκδότης: ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
Σειρά: ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Χρονολογία Έκδοσης: Νοέμβριος 2011
Σελίδες 216
Μετάφραση: ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ Κ. Ι.
Γλώσσα: Ελληνικά
Μορφή αρχείου: pdf