Τον θυμάστε τον Σεμπάστιαν Κουρτς; Ηταν το παιδί-θαύμα της πολιτικής ζωής στην Αυστρία και σήμερα σέρνεται με ένα σωρό βαριές κατηγορίες στο εδώλιο.

Οπως... έγραψε στο γράμμα του από τη Βιέννη στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (22/8/2023) ο συνάδελφος Δημήτρης Δημητρακούδης, «το “παιδί-θαύμα” είχε εντυπωσιάσει ιδιαίτερα στο παρελθόν, καθώς στα 24 χρόνια του έγινε υφυπουργός Ενσωμάτωσης, στα 27 του υπουργός Εξωτερικών, στα 30 του αρχηγός, με πρωτοφανείς υπερεξουσίες, του δεξιού Λαϊκού Κόμματος και λίγους μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2017, στα 31 του ορκίστηκε ομοσπονδιακός καγκελάριος και έγινε ο νεότερος επικεφαλής κυβέρνησης στον κόσμο.


»Σίγουρα σταθμός στη ζωή του Σεμπάστιαν Κουρτς -με προέλευση τον μικροαστικό τομέα Μάιντλιγκ της Βιέννης με πατέρα τεχνικό και μητέρα εκπαιδευτικό- υπήρξε η 14η Μαΐου του 2017, όταν ομόφωνη ήταν η εκλογή του σε νέο αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος, η οποία συνοδεύτηκε έπειτα από δική του απαίτηση με την παραχώρηση στον ίδιο αδιανόητων έως και “απολυταρχικών” δικαιοδοσιών».



Θα τον θυμάστε ασφαλώς και την περίοδο που στην Ελλάδα είχαμε τη μακράς διαρκείας λεγόμενη «αριστερή παρένθεση». Ηταν από τους πιο σκληρούς επικριτές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. και στο προσφυγικό-μεταναστευτικό και στο δημοσιονομικό. Σιγοντάριζε, άλλοτε διακριτικά άλλοτε φωναχτά, τον τότε αρχιερέα της Ε.Ε. Σόιμπλε, υποστηρίζοντας το σχέδιο για προσωρινή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Μαλάκωσε όμως σε βαθμό παρεξηγήσεως με το που επέστρεψε στα πράγματα (δεν είχε φύγει ποτέ επί της ουσίας) στην Ελλάδα το κόμμα των... νόμιμων ιδιοκτητών της χώρας.


Επειδή ως γνωστόν τα θαύματα στην πολιτική δεν κρατάνε πολύ, ο Κουρτς υποχρεώθηκε να παραιτηθεί και να αναζητήσει δουλειά στον ιδιωτικό τομέα. Τη βρήκε χωρίς δυσκολία. Σιγά που θα έμενε άνεργος ο αστέρας του αυταρχικού νεοφιλελευθερισμού. Ομως η δικαιοσύνη στην Αυστρία, που φαίνεται πως προσπαθεί να είναι πραγματικά ανεξάρτητη (καμία σχέση με ό,τι συμβαίνει αλλού), δεν ξεχνά και τον έχει τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί - παλιά έκφραση που δεν αποδίδει σήμερα την πραγματικότητα γιατί όλα γίνονται ψηφιακά, ωστόσο έχει τη γοητεία της, όπως κι άλλα τέτοιου τύπου σχήματα, για παράδειγμα σαν το γνωστό «ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται».

Μα κλέφτης και ψεύτης ο Κουρτς; Ε και; Ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος θα είναι. Παντού αρκετοί πολιτικοί, όλων των ιδεολογικών αποχρώσεων, μπαίνουν στον πειρασμό να βάλουν το χεράκι τους στο μέλι και σχεδόν όλοι λένε ψέματα. Αλλος με κυνισμό, άλλος από ανάγκη, άλλος για να καλύψει τις πομπές του, άλλος επειδή θεωρεί ότι επιτρέπονται όλα τα μέσα γιατί ο σκοπός που υπηρετεί είναι ιερός.


Ο Κουρτς, εκτός από τα συνήθη ψέματα που είπε κατά τη διάρκεια του σύντομου πολιτικού βίου του (δεν είναι ποινικό αδίκημα αυτό και θα δώσει λόγο μόνο στον Θεό του, αν έχει Θεό ο συγκεκριμένος πολιτικός), κατηγορείται ότι κατασκεύασε ψέματα μοιράζοντας δημόσιο χρήμα (εδώ κολλάει το «κλέφτης»). Πώς; Σύμφωνα με την Εισαγγελία Οικονομικών και Διαφθοράς, η οποία ερευνά την υπόθεση υπεξαίρεσης από τον πρώην καγκελάριο δημοσίων χρημάτων για τη χρηματοδότηση της πολιτικής ανόδου του, με την παραγγελία πλαστών δημοσκοπήσεων και υμνητικής αρθρογραφίας υπέρ του προσώπου του.

Πλαστές δημοσκοπήσεις λοιπόν και υμνητική αρθρογραφία που βεβαίως δεν πλήρωσε από την τσέπη του (αδίστακτος ναι, ηλίθιος όχι), αλλά με δημόσιο χρήμα. Μάλιστα. Πέφτετε από τα σύννεφα; Σιγά μη χτυπήσετε. Ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος θα είναι και σ’ αυτόν τον τομέα. Συμβαίνουν και αλλού; Αστεία ερώτηση. Στην Ελλάδα; Θα παίρνατε όρκο ότι δεν συμβαίνουν; Βέβηλη σκέψη. Με πολλούς οπαδούς όμως.

Τάσος Παππάς

efsyn.gr