Ορισμένες διευκρινίσεις περί απορρήτου

Η προστασία της ιδιωτικής ζωής δεν είναι μόνο το “να κρατάς τις πληροφορίες σου για τον εαυτό σου”

(Αναδημοσίευση με μετάφραση από: Privacy Online News, “Privacy Isn’t Just About Keeping Things To Yourself”, Posted on June 4, 2014 by Rick Falkvinge)

Σε έρευνες που έγιναν και έρχονται σε αντίθεση με αυτά που μας λέει το Facebook και η NSA, οι έφηβοι έχουν επίγνωση της ιδιωτικής τους ζωής πιο πολύ από ποτέ. Αλλά η προστασία της ιδιωτικής ζωής δεν είναι να κρατάς τις πληροφορίες σου για τον εαυτό σου. Είναι ένα πολύ πιο σύνθετο ζήτημα.

Ανέτρεξε στην εποχή που σαν έφηβος δημιουργούσες την ταυτότητα σου. Είχες την ταυτότητα που οι γονείς σου είχαν διδάξει, αλλά είχες επίσης και την ταυτότητα που διαμορφώθηκε με τους φίλους σου. Αυτές ήταν ξεχωριστές μεταξύ τους. Θα πρέπει να διατηρούνται και ξεχωριστά.

Οι έφηβοι είναι μια εξαιρετική περίπτωση μελέτης για την προστασία της ιδιωτικής ζωής, διότι οι έφηβοι έχουν πάντα την ανάγκη να κρύψουν πράγματα από τους γονείς τους κατά τη διάρκεια αυτής της εύπλαστης ηλικίας. Ως εκ τούτου, έχουν μια έμφυτη και ενστικτώδη κατανόηση του τι είναι η προστασία της ιδιωτικής ζωής:
Η προστασία προσωπικών δεδομένων έχει να κάνει με τον έλεγχο του ποιος μπορεί να δει τι.

Δεν είναι και δεν ήταν ποτέ, περιορισμένη στο να είσαι σε θέση να κρατάς τα μυστικά σου για τον εαυτό σου. Πρόκειται για τη δυνατότητα να μοιραστείς τα μυστικά σου με τους ανθρώπους που επιλέγεις -με τους ανθρώπους που εσύ επιλέγεις να εμπιστευτείς, (και αυτή η επιλογή, προφανώς, δεν περιλαμβάνει ούτε την NSA ούτε και τους ομοίους της).

Ο Cory Doctorow αναφέρει μια ενδιαφέρουσα μελέτη που διαπιστώνει ότι οι έφηβοι σήμερα έχουν στην πραγματικότητα πολύ περισσότερο, επίγνωση της ιδιωτικής τους ζωής, από ότι έχουν οι μεγαλύτεροι τους όταν χρησιμοποιούν το Facebook. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με όλη την παραφιλολογία που αναπτύσσουν τα διάφορα γεράκια της (μαζικής) παρακολούθησης.

Αποδεικνύεται ότι μια κοινή εφηβική συμπεριφορά, δεν είναι να κλείνεις απλά το πρόγραμμα περιήγησης όταν θέλεις να ασχοληθείς με κάτι άλλο πέρα από το Facebook. Αλλά, πραγματικά, απενεργοποιούν ολόκληρο το προφίλ τους -“παραιτούνται” από το Facebook, κάνοντας έτσι το προφίλ τους, τις φωτογραφίες τους και ότι άλλο, εντελώς απρόσιτα για τους φίλους, την οικογένεια και όλους τους άλλους, όσο δεν βρίσκονται οι ίδιοι μπροστά σε έναν υπολογιστή.

Όταν παραιτηθείς (απενεργοποίηση προφίλ) από το Facebook, έχεις έξι εβδομάδες για να το ξανασκεφτείς (πριν το προφίλ σου διαγραφεί εντελώς). Έτσι, την επόμενη φορά που θα συνδεθείς στο Facebook, θα ξε-παραιτηθείς (θα γίνει ενεργοποίηση λογαριασμού) και θα συνδεθείς και πάλι για λίγο. Αυτή είναι μια αξιοσημείωτη τακτική στην προσπάθεια τους για να διατηρήσουν την ιδιωτική τους ζωή.

Ο Doctorow σημειώνει ότι ενώ αυτή η συμπεριφορά υπερεκτιμά πιθανώς την ανάγκη για προστασία της ιδιωτικής ζωής απέναντι στους γονείς και στους δασκάλους, υποτιμά και την ανάγκη για προστασία της ιδιωτικής ζωής απέναντι σε κυβερνήσεις και σε μελλοντικούς εργοδότες. Είναι όμως σαφές και χωρίς αμφιβολία ότι, τα αντανακλαστικά τους και τα ένστικτα τους για την προστασία της ιδιωτικής τους ζωής είναι εκεί.

Αυτό το γεγονός είναι πολύ ελπιδοφόρο. Οι έφηβοι που μεγαλώνουν σήμερα δεν είναι απρόσεκτοι σε όλα με την προστασία της ιδιωτικής τους ζωής. Το αντίθετο μάλιστα -είναι πολύ πιο προστατευτικοί με την ιδιωτική τους ζωή και γνωρίζουν καλύτερα για αυτήν από ότι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία "συνταξιδιώτες" τους στο διαδίκτυο. Και ξέρουν ότι το απόρρητο είναι κάτι περισσότερο από το να διατηρείς απλά και μόνο κάποια πράγματα για τον εαυτό σου. Απόρρητο είναι να καθορίζεις εσύ το ποιος μπορεί να δει τι.
Η προστασία της ιδιωτικής σου ζωής παραμένει δική σου ευθύνη.
Δεν είσαι “Φύση Ψηφιακός” (digital native): Η Προστασία των Προσωπικών Δεδομένων στην εποχή του Διαδικτύου

(Αναδημοσίευση με μετάφραση από: TOR, “You Are Not a Digital Native: Privacy in the Age of the Internet”, by CORY DOCTOROW)

Λένε ότι ο αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, Frederick II, διέταξε να μεγαλώσουν μια ομάδα παιδιών χωρίς καμία ανθρώπινη αλληλεπίδραση, έτσι ώστε να μπορέσει να παρατηρήσει την “φυσιολογική” (natural) τους συμπεριφορά, απαλλαγμένη από την ανθρώπινη κουλτούρα για να ανακαλύψει την αληθινή, την βαθιά ζωώδη φύση του ανθρώπου.

Αν είχες γεννηθεί περίπου όταν άλλαζε ο αιώνας από τον 20ο στον 21ο, θα έχεις ίσως ακούσει να σε αποκαλούν κάποιοι ως άνθρωπο της ψηφιακής εποχής, (digital native). Εκ πρώτης όψεως κάτι τέτοιο ακούγεται καλό, να έχεις δηλαδή μεγαλώσει χωρίς ίχνος offline κόσμου και έτσι να είσαι διαποτισμένος με ένα είδος μυστηριακής έκτης αίσθησης για το πώς θα πρέπει να είναι το διαδίκτυο.

Αλλά τα παιδιά δεν είναι αθώοι μυστικιστές. Είναι νέοι και μαθαίνουν πώς να είναι ενήλικοι, και το κάνουν ακριβώς με το ίδιο τρόπο που μαθαίνουν και όλοι οι άνθρωποι, κάνοντας λάθη. Όλοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη (τις περισσότερες φορές τα κάνουν κυριολεκτικά μαντάρα), αλλά τα παιδιά έχουν μια δικαιολογία: δεν έχουν μάθει ακόμα από τα λάθη τους. Αν θέλεις να διπλασιάσεις το ποσοστό της επιτυχίας σου, θα πρέπει να τριπλασιάσεις το ποσοστό της αποτυχίας σου.

Το πρόβλημα με το να είναι κάποιος "φύση ψηφιακός“ (digital native) είναι ότι, όλα σου τα λάθη μετατρέπονται σε αποκαλυμμένες βαθιές αλήθειες για το πώς οι άνθρωποι θα έπρεπε να χρησιμοποιούν το Internet. Έτσι, αν κάνεις λάθη με την προστασία της ιδιωτικής σου ζωής στο Internet, την βγάζουν καθαρή, όχι μόνο οι εταιρείες που έχουν θέσει το πεδίο για αυτά τα λάθη (και επωφελούνται από αυτά), αλλά απορρίπτονται από χέρι και όλοι οι άλλοι που εγείρουν ανησυχίες για την προστασία της ιδιωτικής ζωής. Στο κάτω-κάτω αν οι "φύση ψηφιακοί” δεν ενδιαφέρονται για την ιδιωτική τους ζωή, τότε ο καθένας που ενδιαφέρεται κάπως για αυτήν, θα είναι για γέλια, ένας ηλίθιος δεινόσαυρος που δεν συμφωνεί με “τα παιδιά”.

Απόρρητο και ιδιωτικότητα δεν σημαίνει να μη ξέρει κανείς στον κόσμο τι κάνεις. Σημαίνει ότι, θα έχεις επιλέξει εσύ το ποιος θα ξέρει τι κάνεις.

Όποιος δώσει λίγο παραπάνω προσοχή θα δει ότι “τα παιδιά”, στην πραγματικότητα, ενδιαφέρονται πάρα πολύ για την προστασία της ιδιωτικής τους ζωής. Δεν θέλουν οι γονείς τους να γνωρίζουν το τι λένε με τους φίλους τους. Δεν θέλουν οι φίλοι τους να βλέπουν το πώς σχετίζονται με τους γονείς τους. Δεν θέλουν οι καθηγητές τους να γνωρίζουν το τι σκέφτονται για αυτούς. Δεν θέλουν οι εχθροί τους να γνωρίζουν σχετικά με τους φόβους και τις ανησυχίες τους.

Αυτό όμως, δεν είναι κάτι που το ακούμε από ανθρώπους που, αντίθετα, θέλουν να εισβάλουν στην ιδιωτική ζωή των παιδιών. Το Facebook είναι μια εταιρεία που το επιχειρηματικό της μοντέλο βασίζεται πάνω σε αυτήν την ιδέα, στην ιδέα ότι, αν σας κατασκοπεύσει αρκετά και σας εξαπατήσει έτσι ώστε να αποκαλύψετε αρκετά πράγματα για τη ζωή σας, μπορεί έπειτα μέσω στοχευμένης διαφήμισης να σας πουλήσει πράγματα. Κι όταν κάποιος τους εγκαλεί για αυτό, δικαιολογούνται πως, επειδή τα παιδιά καταλήγουν να αποκαλύπτουν τόσα πολλά για την προσωπική τους ζωή στο Facebook, θα πρέπει να είναι εντάξει με αυτό που κάνουν και αυτοί, επειδή οι “φύση ψηφιακοί” γνωρίζουν το πώς υποτίθεται ότι θα πρέπει να χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο.
Και όταν αυτά τα παιδιά μεγαλώνουν λίγο περισσότερο και μετανιώνουν για τις γνωστοποιήσεις που έκαναν στο Facebook, τους λένε ότι, πάρα πολύ απλά δεν καταλαβαίνουν πια το τι σημαίνει να είναι κάποιος “φύση ψηφιακός”, επειδή έχουν μεγαλώσει και έχουν χάσει πια την επαφή τους με το αληθινό πνεύμα του διαδικτύου.

Στο “It’s Complicated: The Social Lives of Networked Teens” (αρχείο σε μορφή PDF, 296 σελίδες, 10.6MB), μια ερευνήτρια που ονομάζεται danah boyd συνοψίζει περισσότερο από μια δεκαετία εργασιών στην μελέτη πάνω στον τρόπο που οι νέοι χρησιμοποιούν τα δίκτυα και αποκαλύπτει μια επίμονη ή ακόμη και απελπισμένη τάση, που έχουν οι έφηβοι, για την προστασία της ψηφιακής ιδιωτικής τους ζωής.
Για παράδειγμα, ορισμένοι από τους εφήβους που η boyd πήρε συνέντευξη, στην πραγματικότητα απενεργοποιούν τον λογαριασμό τους στο Facebook κάθε φορά που βρίσκονται μακριά από τους υπολογιστές τους (δηλ. κάθε φορά που κλείνουν το Facebook κάνουν απενεργοποίηση λογαριασμού/Deactivate your account
[*]). Εάν παραιτηθείς από το Facebook, έχεις έξι εβδομάδες καιρό για να αλλάξεις γνώμη και να επανεργοποιήσεις το λογαριασμό σου, αλλά όσο παραμένει απενεργοποιημένος, κανείς δεν μπορεί να δει το προφίλ σου ή οτιδήποτε από το timeline σου. Αυτά τα παιδιά ξανά ενεργοποιούν τον λογαριασμό τους στο Facebook κάθε φορά που ξαναβρίσκονται μπροστά από τον υπολογιστή τους, έτσι διασφαλίζουν ότι κανείς δεν θα μπορεί να αλληλεπιδράσει με τον ψηφιακό τους εαυτό, όσο αυτά “λείπουν” από τον ψηφιακό κόσμο, εξαφανίζουν το ψηφιακό τους είδωλο αν δεν είναι εκεί τα ίδια για να απαντήσουν, αποσύροντας τις πληροφορίες, αν αυτές αρχίσουν να τους δημιουργούν πρόβλημα.

[*]Από την βοήθεια του facebook: facebook > Βοήθεια για υπολογιστές > Διαχείριση λογαριασμού
....Απενεργοποίηση και διαγραφή λογαριασμών - Μετατροπή λογαριασμών σε "εις μνήμην"
Πώς μπορώ να απενεργοποιήσω το λογαριασμό μου;
Η απενεργοποίηση του λογαριασμού σας διαρκεί όσο θέλετε:
Πατήστε το μενού λογαριασμού πάνω δεξιά σε οποιαδήποτε σελίδα του Facebook
Πατήστε Ρυθμίσεις
Πατήστε Ασφάλεια στην αριστερή στήλη
Πατήστε το σύνδεσμο Απενεργοποιήστε το λογαριασμό σας
(Settings > Security > Deactivate your account)

Μόλις απενεργοποιήσετε το λογαριασμό σας, θα εξαφανιστούν αμέσως από το Facebook τόσο το Χρονολόγιό σας όσο και όλες οι σχετικές πληροφορίες. Οι χρήστες του Facebook δεν θα μπορούν να σας αναζητήσουν, ούτε να δουν οποιαδήποτε από τις πληροφορίες σας.

Αν θελήσετε να επιστρέψετε στο Facebook οποιαδήποτε στιγμή μετά την απενεργοποίηση του λογαριασμού σας, μπορείτε να ενεργοποιήσετε ξανά το λογαριασμό, χρησιμοποιώντας τη διεύθυνση email και τον κωδικό σας για να συνδεθείτε. Το Χρονολόγιό σας θα αποκατασταθεί πλήρως (π.χ. φίλοι, φωτογραφίες και ενδιαφέροντα). Για να ενεργοποιήσετε ξανά το λογαριασμό σας, πρέπει να έχετε πρόσβαση στη διεύθυνση email με την οποία συνδέεστε στο λογαριασμό.

Για να διαγράψετε οριστικά το λογαριασμό σας:
Αν διαγράψετε οριστικά το λογαριασμό σας, δεν θα μπορέσετε ποτέ να τον ενεργοποιήσετε ξανά, ούτε να ανακτήσετε το περιεχόμενο ή τις πληροφορίες που είχατε προσθέσει. Αν θέλετε να διαγράψετε οριστικά το λογαριασμό σας χωρίς δυνατότητα επαναφοράς, επικοινωνήστε μαζί μας.

Σημείωση: Το Facebook δεν χρησιμοποιεί περιεχόμενο που σχετίζεται με λογαριασμούς οι οποίοι έχουν απενεργοποιηθεί ή διαγραφεί.

Αν δεν μπορείτε να συνδεθείτε στο λογαριασμό σας, δημιουργήστε νέο κωδικό πρόσβασης.
Αυτό είναι εκπληκτικό. Μας λέει δύο πράγματα: πρώτο, ότι τα παιδιά θα φτάσουν να κάνουν απίστευτες προσπάθειες για την προστασία της ιδιωτικής τους ζωής και δεύτερο, ότι στο Facebook είναι απίστευτα δύσκολο να μπορεί κάποιος να κάνει κάτι για να προστατεύσει το απόρρητο του.

Πιθανόν να έχετε ακούσει πολλά στις ειδήσεις για τον Έντουαρντ Snowden και την NSA. Τον περασμένο Ιούνιο, ο Edward Snowden, ένας Αμερικανός που εργαζόταν στην Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας των ΗΠΑ, κατέφυγε στο Χονγκ Κονγκ και παρέδωσε σε μια ομάδα Αμερικανών δημοσιογράφων εσωτερικά διαβαθμισμένα έγγραφα από την NSA. Τα έγγραφα αυτά περιγράφουν ένα σχεδόν χωρίς όρια τεράστιο -και απολύτως παράνομο- σύστημα μαζικής παρακολούθησης του Internet από τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών (υπηρεσίες κατασκοπείας ουσιαστικά).
Κυριολεκτικά παρακολουθούν ολόκληρες χώρες και καταγράφουν κάθε κλήση από κινητό τηλέφωνο που γίνεται μέσα σε μια χώρα, μόνο και μόνο για να δουν αν μπορούν να παρακολουθήσουν σε τέτοια κλίμακα μεγέθους, όπως είναι αυτό μιας ολόκληρης χώρας. Κυριολεκτικά αξιοποιούν την πλήρη ροή των δεδομένων που μετακινούνται μεταξύ των κέντρων δεδομένων της Google και της Yahoo, ψαρεύουν clickstreams, emails, IMs και άλλα δεδομένα και μεταδεδομένα από τον καθένα μας, από δισεκατομμύρια αθώους ανθρώπους, μεταξύ των οποίων και από εκατοντάδες εκατομμύρια Αμερικανών.

Αυτό άλλαξε τη συζήτηση για την προστασία της ιδιωτικής ζωής. Ξαφνικά, κανονικοί άνθρωποι, οι οποίοι δεν σκέφτονταν και πάρα πολύ την προστασία της ιδιωτικής τους ζωής, άρχισαν να σκέφτονται σχετικά με το απόρρητο και την διασφάλισή του. Και άρχισαν να σκέφτονται για το Facebook και το γεγονός ότι η NSA συλλέγει τεράστιες ποσότητες δεδομένων από το Facebook.
Το Facebook είχε περισυλλέξει και έχει πακετάρει αυτά τα δεδομένα και κάθε κατάσκοπος μπορεί να τα αρπάξει. Ήταν κάτι που κάποιοι άνθρωποι σε άλλα μέρη του κόσμου ήδη σκεφτόταν. Στη Συρία, στην Αίγυπτο και αλλού, αντάρτες και κυβερνητικές αρχές επιβολής του νόμου έχουν πραγματοποιήσει ειδικές παρεμβάσεις όπου σας ανάγκαζαν να συνδεθείτε στο λογαριασμό σας στο Facebook, έτσι ώστε να μπορούν δουν ποιοι είναι οι φίλοι σας. Αν είσαι φίλος με το λάθος άτομο, είτε σε πυροβολούσαν είτε σε φυλάκιζαν είτε “εξαφανιζόσουν”.

Και έγινε τόσο άσχημο που ο Mark Zuckerberg -(ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης του Facebook) που έχει πει σε όλους ότι η προστασία της ιδιωτικής ζωής είναι νεκρή και έχει δαπανήσει 30 εκατομμύρια δολάρια για να αγοράσει τα τέσσερα σπίτια που βρίσκονται και στις δύο πλευρές του σπιτιού του, έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να γειτονεύει με αυτό και να μπορεί να ανακαλύψει τι έκανε στο σπίτι του- έγραψε μια ανοικτή επιστολή προς την κυβέρνηση των ΗΠΑ, λέγοντάς τους ότι τα έχουν κάνει “χάλια”. Πώς όμως τα έχουν κάνει “χάλια”; Έκαναν τους ανθρώπους να παρατηρήσουν ξαφνικά ότι όλα τους τα ιδιωτικά δεδομένα “ανασύρονται” από τους υπολογιστές τους μέσω του Facebook.

Τα παιδιά ενστικτωδώς γνωρίζουν το τι αξίζει η προστασία της ιδιωτικής τους ζωής, αλλά ως παιδιά, αντιλαμβάνονται κάποια από τα στοιχεία λανθασμένα. Παίρνει πολύ χρόνο να καταλάβουμε τη σωστή χρήση της ιδιωτικότητας και του απορρήτου, επειδή υπάρχει χρονικό χάσμα μέχρι να καταλάβουμε ότι αυτά παραβιάστηκαν. Είναι όπως η παχυσαρκία, το κάπνισμα ή οτιδήποτε άλλο, όπου η επίδραση και οι συνέπειες τους, ενοχλούν μόνο όταν αρχίσουν να εμφανίζονται, με σκληρό τρόπο συνήθως. Αν κάθε κουταλιά από ένα γλυκό μετατρέπονταν αμέσως σε λίπος, θα ήταν πολύ πιο εύκολο να καταλάβουμε πόσο από το γλυκό "πρέπει" να φάμε και πότε να σταματήσουμε.

Έτσι, τα παιδιά ξοδεύουν πολύ χρόνο στο να σκέφτονται το τι είναι ιδιωτικό και δεν θέλουν να το μάθουν οι γονείς τους, οι εκπαιδευτικοί τους και οι “νταήδες” (bullies) στο σχολείο τους, αλλά εντελώς υποτιμούν το πόσο ιδιωτική πρέπει να είναι η ζωή τους από τους μελλοντικούς εργοδότες τους, την κυβέρνηση και την αστυνομία. Και δυστυχώς, την στιγμή που θα το καταλάβουν, είναι ήδη πάρα πολύ αργά.

Υπάρχουν όμως και καλά νέα. Δεν τίθεται θέμα επιλογής ανάμεσα στην ιδιωτική τους ζωή και στην κοινωνική τους ζωή. Υπάρχουν επαρκή εργαλεία για την προστασία της ιδιωτικής σου ζωής χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο, χωρίς να χρειάζεται να παραδώσεις τις προσωπικές σου λεπτομέρειες στις μελλοντικές γενιές των συλλεκτών δεδομένων (data-miners). Και επειδή εκατομμύρια άνθρωποι αρχίζουν να φρικάρουν με την παρακολούθηση -χάρη στον Snowden και τους δημοσιογράφους που δημοσιοποίησαν προσεκτικά τις διαρροές του- υπάρχει πολλή ενέργεια και χρήμα που δαπανάτε πλέον για να γίνουν εύχρηστα αυτά τα εργαλεία.

Τα κακά νέα είναι ότι τα εργαλεία προστασίας της ιδιωτικής ζωής τείνουν να είναι λίγο πολύπλοκα (clunky). Αυτό συμβαίνει γιατί, μέχρι τον Snowden, σχεδόν ο καθένας που ενδιαφερόταν για την ιδιωτική του ζωή και την τεχνολογία ήταν ήδη αρκετά τεχνολογικά έμπειρος. Όχι επειδή οι nerds χρειάζονται περισσότερη προστασία της ιδιωτικής τους ζωής από οποιονδήποτε άλλον, αλλά επειδή ήταν σε καλύτερη θέση να κατανοήσουν τι είδους παρακολούθηση γινόταν και κατά πόσο αυτή παραβίαζε την ιδιωτική τους ζωή. Αλλά, όπως είπα ήδη, αυτό αλλάζει γρήγορα και τα πράγματα έχουν αρχίσει και συνεχίζουν να βελτιώνονται.

Τα άλλα καλά νέα είναι ότι είστε “φύση ψηφιακοί”, έστω και λίγο. Αν είχατε αρχίσει να χρησιμοποιείτε υπολογιστές από μικρό παιδί, θα έχετε ήδη μια κάποια ευχέρεια με αυτούς από ότι μπορούν να έχουν οι πιο ηλικιωμένοι, και οι πιο ηλικιωμένοι χρειάζεται να καταβάλλουν περισσότερη προσπάθεια για να τα καταφέρουν με τα “κομπούτερς”.
Όπως έγραψε και ο Douglas Adams:
1. Ότι υπάρχει στον κόσμο όταν γεννιόμαστε είναι το φυσιολογικό και το συνηθισμένο και το δεχόμαστε απλά ως ένα φυσιολογικό κομμάτι του τρόπου που λειτουργεί ο κόσμος.
2. Ότι όμως εφευρέθηκε από την χρονική περίοδο από 15 μέχρι 35 ετών, είναι νέο, συναρπαστικό και επαναστατικό και μπορείς να κάνεις πιθανώς μια καριέρα σε αυτό.
3. Οτιδήποτε εφευρέθηκε αφού είσαι ήδη πλέον 35 χρονών είναι (το αντιλαμβάνεσαι ως κάτι) ενάντια στη φυσική τάξη των πραγμάτων.
Αν ήμουν ένα παιδί σήμερα, θα ήμουν γνώστης της opsec - operational security/επιχειρησιακή ασφάλεια. Θα μάθαινα πώς να χρησιμοποιώ τα εργαλεία που θα κρατούσαν την ιδιωτική μου ζωή ανάμεσα σε μένα και στους ανθρώπους που επιλέγω να την μοιραστώ. Θα γινόταν συνήθεια μου και οι φίλοι μου επίσης θα είχαν αυτή την συνήθεια (στην τελική, δεν έχει κανένα νόημα αν κρυπτογραφώ όλα τα email μου και μετά τα στέλνω σε κάποιον ηλίθιο που θα τα αποθηκεύει χωρίς κρυπτογράφηση σε κάποιο διακομιστή της Google, από όπου η NSA μπορεί να τα σηκώσει όλα αποκρυπτογραφημένα).

Εδώ είναι μερικοί opsec σύνδεσμοι από όπου μπορείς να ξεκινήσεις:
Πρώτα απ 'όλα, να αποκτήσεις ένα αντίγραφο του Tails (AKA “The Amnesic Incognito Live System”[**]). Αυτό είναι ένα λειτουργικό σύστημα που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για την εκκίνηση του υπολογιστή σου, έτσι ώστε να μην χρειάζεται να εμπιστεύτεις το λειτουργικό σύστημα το οποίο είχε, που μπορεί να έχει ήδη ιούς, spyware και keyloggers. Το Tails έρχεται εξοπλισμένο με πολλά ασφαλή εργαλεία επικοινωνίας, καθώς και όλα όσα χρειάζεσαι για να επεξεργαστείς αυτά που θέλεις να τα στείλεις στον υπόλοιπο κόσμο.

[**] Σχετικά με το Tails
αμνησία, ουσιαστικό: λήθη, απώλεια της μακροπρόθεσμης μνήμης.
ινκόγκνιτο, επίθετο και επίρρημα: (ενός ατόμου) το ότι απέκρυψε κάποιος την πραγματική του ταυτότητα.

Το Tails είναι ένα live λειτουργικό σύστημα που έχει ως στόχο να διατηρήσει το απόρρητο και την ανωνυμία σου. Αυτό σε βοηθά να χρησιμοποιείς το διαδίκτυο ανώνυμα και να παρακάμπτεις την λογοκρισία σχεδόν οπουδήποτε και αν πας και σε οποιοδήποτε υπολογιστή, δεν αφήνει κανένα ίχνος, εκτός και αν του το ζητήσεις ρητά.

Είναι ένα πλήρες λειτουργικό σύστημα που έχει σχεδιαστεί για να χρησιμοποιηθεί από ένα DVD, ένα USB stick ή μια κάρτα μνήμης SD, ανεξάρτητα από το υπάρχον λειτουργικό σύστημα που έχει ήδη ο υπολογιστής. Είναι Ελεύθερο Λογισμικό και βασίζεται στο Debian GNU/Linux.
Το Tails έρχεται με πολλές ενσωματωμένες εφαρμογές προ-ρυθμισμένες με γνώμονα την ασφάλεια: πρόγραμμα περιήγησης στο web, instant messaging client, e-mail client, σουίτα γραφείου, επεξεργασία εικόνας και ήχου, κλπ.
Στη συνέχεια, να αποκτήσεις ένα αντίγραφο του Tor Browser Bundle, μια ειδική έκδοση του Firefox που στέλνει αυτόματα την κυκλοφορία σου μέσα από κάτι που ονομάζεται TOR (The Onion Router). Αυτό σου επιτρέπει να περιηγηθείς στο διαδίκτυο με πολύ μεγαλύτερο βαθμό προστασίας της ιδιωτικής σου ζωής και της ανωνυμίας σου από ότι διαφορετικά θα είχες.

Μάθε να χρησιμοποιείς το GPG (GNU Privacy Guard), ένας πολύ καλός τρόπος για να κρυπτογραφείς τα e-mail σου. Υπάρχει ένα plugin για το Chrome για τη χρήση του GPG με το Gmail και μια άλλη εκδοχή για το Firefox.

Αν σου αρέσει να μιλάς, να αποκτήσεις το OTR (AKA “Off the Record”), ένα πολύ ασφαλές εργαλείο ιδιωτικού chat που έχει συναρπαστικές λειτουργίες, όπως “perfect forward secrecy” (αυτός είναι ένας δροσερός τρόπος να πεις ότι, ακόμα και αν κάποιος καταφέρει να σπάσει στο μέλλον την κρυπτογράφηση σου, το μόνο που θα κερδίσει είναι να μπορέσει διαβάσει τις συνομιλίες που έκανες σήμερα).

Μόλις μάθεις να χρησιμοποιείς αυτά τα πράγματα, θα πρέπει να αρχίσεις να σκέφτεσαι και για το τηλέφωνό σου. Τα Android τηλέφωνα είναι πολύ, πολύ πιο εύκολο να εξασφαλιστούν από ότι τα iPhone της Apple (η Apple προσπαθεί να κλειδώσει τα τηλέφωνά της, ώστε να μην μπορείς να εγκαταστήσεις λογισμικό, εκτός αν το έχεις πάρει από το δικό της κατάστημα και εξαιτίας ενός νόμου του 1998 που ονομάζεται DMCA, Digital Millennium Copyright Act, είναι παράνομο να φτιάξεις ένα εργαλείο για να το ξεκλειδώσεις). Υπάρχουν πολλά εναλλακτικά λειτουργικά συστήματα Android, με ποικίλους βαθμούς ασφάλειας. Το καλύτερο μέρος για να ξεκινήσεις είναι το CyanogenMod, εκεί θα βρεις πόσο εύκολο είναι να χρησιμοποιήσεις τα εργαλεία για την προστασία της ιδιωτικής σου ζωής με την κινητή σου συσκευή.

Υπάρχουν επίσης πολλά εμπορικά προγράμματα που κάνουν καλύτερη την προστασία της ιδιωτικής σου ζωής από ότι υπάρχει συνήθως ως προεπιλογή.

Στην ουσία είσαι ένας “κινούμενος στόχος” και δεν είναι πάντα εύκολο να προστατευθείς (στον βαθμό που εσύ επιλέγεις). Αλλά είναι μια καταπληκτική νοητική άσκηση απέναντι σε όλους αυτούς τους τρόπους που υπάρχουν και θα υπάρξουν, για να θέσουν σε κίνδυνο την ιδιωτική σου ζωή μέσα από την χρήση του διαδικτύου. Και είναι και μια καλή πρακτική σε έναν κόσμο όπου οι ηδονοβλεψίες-δισεκατομμυριούχοι και οι εκτός-ελέγχου-κατάσκοποι θέλουν να μετατρέψουν το διαδίκτυο στην πιο τέλεια συσκευή παρακολούθησης του κόσμου.
Αν νομίζεις ότι εξαντλείται η προστασία της ιδιωτικής σου ζωής με το να μην επιτρέψεις στους γονείς σου να δουν το ιστορικό περιήγησης σου στον browser σου, απλά περίμενε μέχρι να αποκτήσει τα προσωπικά σου δεδομένα η κάθε κυβέρνηση και υπηρεσία αστυνόμευσης στον κόσμο.

Ο Cory Doctorow είναι ένας συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, ακτιβιστής, δημοσιογράφος και blogger, είναι ο συν-εκδότης τουBoing Boing και ο συγγραφέας του μπεστ σέλερ μυθιστορήματος “Little Brother” (Tor Teen/HarperCollins UK). Η χαρτόδετη έκδοση του “Homeland”, η συνέχεια του “Little Brother”, είναι διαθέσιμη τώρα.

Πηγή: waves.pirateparty.gr | osarena.net